-
1 excusatio
excūsātio, ōnis f. [ excuso ]1) извинение, оправданиеe. alicujus Cs — оправдание кого-л.e. alicujus rei — извинение чего-л. ( peccati C) или на основании чего-л. ( valetudinis C)excusationem alicujus accipere C — принять чьё-л. извинениеexcusationem alicui dare C — извинить кого-л.e. minime accipienda C — совершенно неприемлемая отговорка (неуважительная причина)2) отклонение, отказ (e. legationis obeundae C); уклонение (inertia est laboris e. PS)3) юр. освобождение (от каких-л. повинностей) (e. munĕrum Dig) -
2 valetudo
valētūdo, inis f. [ valeo ]1) состояние здоровья (prosperitas valetudinis C; v. incommoda C и adversa CC)mala v. animi C — душевная болезнь2) болезнь (v. gravis et periculosa Su; v. oculorum C)affectus valetudine Cs — больной, захворавшийv. mentis Su — слабоумие3) здоровье (valetudinem amittere C; valetudini suae parcere C)
См. также в других словарях:
REUS — Actori oppositus est. Postquam enim privatus civis, qui privati nomen deferre in animo habuit, eum in Ius vocavit, et Praetorem in Foro adiens, dicendi potestate acceptâ, postulavit, ut sibi nomen eius deferre liceret, re impetratâ, nomen detulit … Hofmann J. Lexicon universale
ABBACOMITES — seu Abbicomites, Comites dicti sunt ac Nobiles quibus olim a Regibus datae erant Abbatiae et Ecclesiae iure beneficii, seu, ut aiunt, in Commendam. Hinc de Hugone Gerberrus Ep. 17. Scire cupit, an Hugo, quem vestrâ linguâ Abbacomitem dicitis,… … Hofmann J. Lexicon universale